آگاهی، نگرش و خودکارآمدی کارکنان پرستاری بخش مراقبت‌های ویژه‌ بیمارستان‌های کودکان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در خصوص عفونت‌های بیمارستانی

مقدمه: عفونت بیمارستانی، معضل بهداشتی تمامی کشورهای جهان است که شیوع آن در بخش مراقبت‌های ویژه بیش از سایر بخش‌هاست. با توجه به نقش فعال پرستاران در کنترل این عفونتها وآسیب پذیری کودکان در برابر عفونت‌های بیمارستانی، این پژوهش به بررسی آگاهی، نگرش و خودکارآمدی کارکنان پرستاری بخش مراقبت‌های ویژه‌ بیمارستان‌های کودکان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران درخصوص عفونت‌های بیمارستانی در سال1392 پرداخته است. مواد و روش‌ها: این مطالعه تحلیلی- مقطعی روی 73 نفر از کارکنان پرستاری بخش مراقبت های ویژه بیمارستان‌های کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت و آنان به روش سرشماری مورد بررسی قرارگرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه‌ی استاندارد سنجش آگاهی، نگرش و خودکارآمدی درخصوص عفونت‌های بیمارستانی بود. جهت تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS18 استفاده گردید. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که 2/93درصد افراد از آگاهی متوسط و نگرش خوبی درمورد عفونتهای بیمارستانی برخوردار بوده و 8/54 درصد آنان از خودکارآمدی بالایی در رعایت دستورالعمل‌های کنترل عفونت برخوردار بودند. بین آگاهی، نگرش و خودکارآمدی با سن، سابقه کار، تحصیلات، سمت و وضع تاهل رابطه معناداری یافت نشد ولی رابطه میان نگرش و خودکارآمدی معنادار بود(05/0p<). نتیجه‌گیری: اکثر پرستاران آگاهی خوبی در مورد عفونتهای بیمارستانی ندارند. اگرچه تمامی آنان، در سطوح متوسط و بالا، تهدید حاصل ازعفونتهای بیمارستانی و منافع حاصل از رعایت موارد کنترل کننده‌ی آن را درک کرده‌ و بیشتر آنان از خودکارآمدی خوبی در خصوص رعایت دستورالعمل‌های کنترل عفونت برخوردار بودند، ولی درصد قابل توجهی از آنان، وجود موانعی مانند نداشتن وقت کافی دررعایت دستورالعمل‌ها را گزارش کردند؛ لذا باید در راستای کنترل این عفونتها، آموزش‌های لازم جهت کمرنگ کردن موانع داده شود.